Operada İslamcı Gölge: Sinan (2021)

İslamcılar opera ve baleyi meşru görmez, mekruh sayarlar. Gizli ajandalarında Devlet Opera ve Balesi’ni (DOB) ortadan kaldırmak hep vardı.

Doğrudan kapatabilmeyi sağlayacak tarihsel meşruluklarının epey cılız oluşuna, dönemin siyasal dengelerinin elverişli olmayışı gerçeği eklenince, dolaylı bir yoldan gitmenin tek seçenek olduğunu anladılar: Opera ve bale sanatıyla, kurumu DOB’u başkalaştırmak, yani, içeriden kemirerek dönüştürmek.

Sinan operası bu sürecin doruk noktasıdır.

Laik Cumhuriyet’in kalıtımsal kodlarını taşıyan çoksesli müzik dünyasıyla, onun karşıtı İslamcı dünyayı Sinan sahnesinde yan yana getirerek, aralarında hiçbir uzlaşmazlık olmadığı mesajını verdirme çabasının da çıkış noktasıdır. Aynı zamanda, gerici bir ideolojiden, ilerici, çağdaş bir sanat yapıtı çıkamayacağının yaldızlı örneğidir; operadan çok, gölge oyununun operamsı versiyonudur.

Kitap, tarihselci yaklaşım çerçevesinde, Sinan operasının besteci ve librettistine, siyasal arka planına ve yapıtın kendisine eleştirel bir gözle bakıyor.